op weg naar het noorden

Op naar het wildernis van het noorden.
Donderdag 14 augustus. In verband met tijdsgebrek besluiten we de tocht over 70 kilometer onverharde wegen naar Cape Scott te laten schieten en rijden we rechtstreeks naar Port Hardy. De laatste halte voor de oversteek. Nadat we de haven en het stadje hebben verkend, rijden we naar de camping. Deze ligt naast een zalmenkwekerij. In maart/april laten ze de jonge kweek via buizen in de aanliggende rivier. De bakken zitten nu alweer vol met jong leven. Lopend langs de rivier, zie ik een grote zalm liggen wachten op zijn prooi. Genietend van een bakje koffie, zien we de zeearenden vlakbij overvliegen. Wat zijn we toch een geluksvogels. Vrijdag 15 augustus. Ons beltegoed is op, dus opnieuw naar Port Hardy om een prepaid kaartje te kopen. Eh… prepaid, u krijgt een pop up nummer en kunt via internet een bedrag uploaden. Zelfs deze nerd is het gelukt, dus we zijn weer mobiel bereikbaar. Daarna zijn we nog even naar een klein indianen plaatsje geweest met bijzondere totems. Daarna naar de camping om de dag rustig vol te maken. Zaterdag 16 augustus . PFFFF… Om half vijf rollen we uit ons bed. Het is nog aardedonker. Maar tja vandaag gaan we op weg naar de Noordelijke wildernis. Bij de haven krijgen we een dubbelcheck en mogen we aan boord . Om half acht worden de trossen losgegooid en is de reis begonnen met een dikke zeemist. Na zo’n 2 uur wordt het geleidelijk lichter en begeven we ons naar het achterdek en al spoedig zien we de eerste vinnen van dolfijnen en bultruggen opduiken. Maar dan wacht ons een onvergetelijke ervaring. Plotseling springt een bultrug met z’n volle lengte rechtstandig uit het water om weer met een grote klap weer te verdwijnen. Als we verdwaasd en in extase bijkomen van deze belevenis herhaalt hij deze actie nog een keer, om vervolgens met zijn zijvinnen en staart op het water te slaan. Eerst dan klikken de fototoestellen en camera’s. Onze dag is alweer helemaal geslaagd. De tocht tussen de eilanden door is ook geweldig met hier en daar een nieuwsgierige rob en heel veel dikke zalmen die onze tocht begeleiden. Met een heerlijk diner aan boord, waar we de heilbot, zalm en garnalen genietend naar binnen slaan, zijn we ’s avonds om half twaalf op onze camping en vallen als een blok in slaap. Zondag 17 augustus. Vandaag vervolgen we onze reis via Terrace naar Kitwanga aan een zalmenrivier. Een prachtige tocht, die voor een groot deel langs de machtige Skeena rivier loopt. Voor het eerst zien we eekhoorntjes. Als we vlak voor Kitwanga de Cassier Highway naar het noorden opdraaien en over de river rijden, zie ik mijn troeteldier beneden in de rivier water drinken. Midden op de weg stop ik, spring uit de auto en ren naar de brugleuning. Een zwarte beer is net klaar met zijn dorst te lessen en keert op zijn dooie akkertje terug in het struikgewas. Dit levert wat mooie scenes op voor de film. Wanneer we ons verhaal aan de campingbeheerder vertellen, laat die ons weten dat er in de buurt van de camping een zwarte beer met 2 pups ronddwaalt. We struinen nog wat rond in het bos, maar alleen wat verse berepoep is wat we kunnen ontdekken. ’s Avonds lopen we naar de zalmenrivier en zien vanaf een brug diverse soorten zalm de rivier opzwemmen. Weer een schitterende dag.