Zag veel beren enz.

Berenveel.
Maandag 18 augustus. Vannacht de eerste druppels gevallen, maar vanochtend prikt de zon er alweer doorheen. We gaan op weg naar Stewart en overal schieten de eekhoorns over de weg. Vlak voordat we de afslag naar Stewart inrijden, neem ik een afslag naar een meertje en staan we plotseling oog in oog met een zwarte beer. We schrikken, maar hij of zij schrikt nog meer en verdwijnt snel in het struikgewas. Dat was een close encounter, ze komen steeds dichter bij. Als we langs de Bear Gletschers rijden, zien we in de verte de volgende beer, ik geef een straal gas, maar de beer is verdwenen voor we er zijn. We lopen vol met adrenaline, vooral als we even verderop in de berm een beer zich te goed zien doen aan een fruitig hapje. Ze trekt zich niets aan van ons en we krijgen ruim de tijd om mooie plaatjes te schieten. Zo komen we opgetogen aan in Stewart en vinden een plaatsje op de camping. Na de koffie wordt het tijd om een kijkje te gaan nemen bij Fish Creek in Alaska. Als we langs de zalmenrivier rijden rent er ineens een zwarte beer over de weg met een zalm in haar bek. Ze wordt op de voet gevolgd door een pub. Even later komt er nog een uit de struiken, maar schrikt van onze auto. De moeder roept ‘m hij het steekt snel over. Op een hoger gelegen rotspunt kijken ze ons aan. We trekken een neus en rijden verder. Alweer een zwarte beer, die op ons af komt lopen. Hij houdt niet van camera’s en verdwijnt snel in de struiken. Aangekomen bij de houten loopbrug bij Fish Creek doen we een rondje en informeren wanneer de beste tijd is voor het spotten van grizzly beren. Tussen 7 en 10 uur wordt ons te verstaan gegeven. Tijd om eerst een hapje te gaan eten. Om een uur of 6 zijn we er klaar voor en zoeken een strategisch plekje op de brug. De uren verstrijken, maar geen beer laat zich zien. Dan hoor ik via de portofoon van een beheerder, dat er een beer is gezien op de parkeerplaats. We spoeden ons er naartoe, maar helaas, de beer is al verdwenen. We besluiten om het voor gezien te houden, maar als we een paar kilometer hebben gereden, gaan we weer terug. Het wordt al schemerig, maar er staan nog een paar vastberaden toeschouwers te kijken en dan……… komt er uit de wallekant een grizzly tevoorschijn en probeert een zalm te verschalken. Het is waarschijnlijk al te donker want het lukt ‘m niet. Dus verdwijnt ie weer in het struikgewas. Einde van een Beren goeie dag. Dinsdag 19 augustus. Na een onrustige nacht vol met beren, staan we op tijd op. We willen vandaag zo’n 75 kilometer over onverharde wegen rijden, om een van de langste gletschers van Canada te bekijken. Niet voor campers, die groter zijn als die van ons. Als we net op weg zijn flitst er een beer over de weg. Daarna zie ik in een flits een zwarte beer in een stroompje vissen, maar als we terug rijden heeft ie net zijn hengels opgeruimd en zien we alleen zijn dikke kont in de bosjes verdwijnen. De tocht is wonderschoon, wanneer we hoog langs de gletscher rijden en deze over de totale breedte kunnen zien. Om een uur of 4 zijn we door elkaar geschud weer terug bij Fish Creek. Veel te vroeg voor de grizzly beren. Dus nemen we de tijd en dat is niet handig, want als we er naar toe lopen, heerst er opwinding, want er is een vissende zwarte beer waargenomen en met zijn vis in de struiken onder de loopbrug verdwenen. Net als we de camera op scherp hebben gezet komt ie weer de voorschijn en loopt op zijn dooie akkertje onder ons door de rivier over. Prachtig en goed voor mooie plaatjes. Daarna eten en om 6 uur zijn we weer present. Om 9 uur nog geen beer gezien en de meeste Amerikaanse beren, die uit gigantische campers vallen met zonnebrillen, die ook hun achterhoofd beschermen tegen de zon, zijn dan al vertrokken. Dan komt een grizzly tevoorschijn op zoek naar een lekker hapje. De beer blijft wel zo’n 10 minuten in de schemering de zalmen achtervolgen, totdat ie de beste te pakken heeft en deze op gaat peuzelen in de struiken. Einde van de beren plaatjes.