Klondike en Dempster Highway

Zondag 24 augustus. Vanochtend hebben we eerst wat uitstapjes rond White Horse gedaan. Eerst naar de Canyon met z’n hangbrug over snelstromend water. Daarna naar een zalmentrap, waar enorme Chuckzalmen zich een weg naar boven worstelen. Imposant. Nog even een campingkaart gehaald bij het toeristenkantoor en toen op weg naar het noorden. 25 kilometer noordelijk van White Horse ligt het “Yukon Wildlife Preserve” een wildpark van 300 hectare, waar zo’n 11 zoogdier variëteiten voorkomen. Ook de Muskusos en de Bison lopen hier rond. Fraai opgezet geheel. ’s Middags rijden we naar Carmacks waar we een plekje zoeken met stroom, telefoon en internet. We kunnen dus weer wat met het thuisfront contacten. Maandag 25 augustus. De route gaat vandaag naar het “Tombstone National Park”. Het gedeelte over de Klondike Highway was vrij saai. Bos, bos en nog eens bos. In vroeger tijden was dit de route, die de goudzoekers naar het noorden volgden. Zodra we de Dempster Highway oprijden is er een wereld van verschil. Ten eerste is deze weg onverhard met wat ingereden steenslag. Heel veel kuilen en gaten. We zijn hier niet verzekerd en de eerste 370 kilometer zijn er geen hulpposten. Dus met een slakkengangetje de 75 kilometer in 2 uur naar het Tombstone gebergte gereden. De rondom aanwezige bergen zijn al in de herfsttooien. De Ïndian Summer”is hier al ingetreden en rood,oranje, geel, paars en groen geven de bergen een fantastisch aanzicht. De camping is vol, maar we gaan op het parkeerterrein staan. Het was een lange dag in de auto, maar het einde was geweldig. Dinsdag 26 augustus. De regen klettert op het dak als we wakker worden, maar het is het laatste voor die dag en zo af en toe laat de zon zich weer zien. We gaan eerst naar het informatiepunt. We besluiten eerst naar een beverburcht te wandelen om te kijken of we een paar bewoners kunnen spotten. Maar helaas, geen actie in het plasje. Daarna zijn we met de camper het berggebied ingereden en tegen de bergwand ontdekken we een tiental “Dall Sheep” ( een soort bergschaap) , die we een tijdje volgen. Fantastisch hoe die dieren zich tegen de steile helling op bewegen. De bergwanden zijn onvoorstelbaar mooi gekleurd. Nergens op de wereld zulke mooie bergwandkleuren gezien. Opgetogen komen we ’s middags terug op de camping en weer zijn alle plaatsen weer bezet. Dus maar weer op het parkeerterrein. Het eerstvolgende campingterrein ligt pas op 135 kilometer afstand. Tja het is the middle of nowhere. Na het avondeten nog even naar de beverplas gelopen en jawel hoor Ed en Willem bever zijn present en knabbelen wat aan sprietjes en na een half uurtje duiken ze weer in de burcht. Een mooie afsluiting van de dag. Woensdag 27 augustus. Vandaag de Dempster Highway terug gereden. Nog naschuddend komen we in Dawson City aan. Een stadje dat in de hoogtijdagen van de goudkoorts 40.000 inwoners telde en nu nog 2.000. Een heel mooi, authentiek maar vervallen stadje. We overnachten voor de stad. Tanken propaan en ik loop even binnen bij een technisch bedrijf voor wat informatie over het motorblok. Er zitten namelijk meerdere peilstokken in de motor . Een vriendelijke dame is me behulpzaam en legt het allemaal piekfijn uit. Daarna voltanken, boodschappen, water en stroom bijvullen en reisverslag bijwerken en dan kunnen we morgen Alaska in.